Synchroniciteit als kompas van de ziel
Vandaag was voor mij zo’n dag waar alles ineens helemaal
klopte. Waarbij de ene synchronistische gebeurtennis de andere opvolgde. Herhalende
getallen die ineens weer overal voorbij komen, de juiste mensen die je ontmoet.
Je pikt precies de juiste dingen op in gesprekken en je zintuigen staan op
scherp. Je bent precies op de juiste plek. Alsof de puzzel van het leven ineens
een stuk duidelijker wordt en de stukjes ineen vallen precies zoals het bedoelt
is. Een gevoel van het herwinnen van je eigen kracht komt omhoog en je ziet alles
ineens heel helder en duidelijk in. Alsof je even heel dicht bij de essentie
van het leven staat.
Waar je eerst het gevoel had van je levenspad verwijderd te zijn, waar je je
eerst richtingloos en stuurloos voelde zonder genoeg kracht om je pad te
hervinden breek je ineens door een laag en bevindt je je ineens middenin de
synchroniciteit die je verteld dat je juist zit. Toch weer die richting
gevonden? Maar hoe en waarom? Wat zorgde ervoor dat ik het nu wel zie, voel en
ervaar?
Vaak zit hem dit in het compleet ervaren en doorvoelen wat er in het nu en in je
interne gevoelens speelt. En er dan er iets aan doen, actie ondernemen. Hoe negatief
deze gevoelens en emoties die je ervaart ook zijn, ze hebben een functie en ze dienen
als een grote pijl die naar de onderliggende issue in jezelf wijst. Onderliggende
blokkades, patronen, limiterende overtuigingen en trauma’s willen hiermee opgemerkt
en geheeld worden. Je bevindt je niet zomaar in situaties die dergelijke ‘negatieve’
gevoelens en de bijbehorende emoties in je systeem naar boven brengen.
Het systematisch onderdrukken van onze interne belevingswereld en gevoelens
zorgt voor een snel en genot georiënteerd leven waarbij we niet de essentie van
onszelf kunnen ervaren. Dit noemen we het ‘pijn en genot principe’. Van nature
zijn we als mensen allemaal pijn ontwijkende en genot zoekende wezens. Ik
bevond me alweer even een tijdje in dit pijn genot principe waarbij ik een
intern opkomend stuk geen ruimte gaf en me hierdoor ontkoppelde van mijn
essentie. Een diep geworteld gevoel wat ik niet aanging en wat de synchronie en
de stroom van leven een blokkade opwierp. Dergelijke ‘pijnstukken’ of dit nou
blokkades, negatieve patronen, overtuigingen of trauma’s zijn kun je maar voor
een bepaalde tijd ontwijken. Hoe je het ook went of keert. Hoe vaak je het ook
onder het tapijt probeert te vegen. Het blijft steeds in een verschillende
gedaante of situatie terugkomen. Je kunt er niet omheen!
Het accepteren en aangaan van de les opent de stroom van het leven weer. Je
accepteert de richting die je vanuit je ziel hebt gezet en je gaat het aan.
Precies dit deed ik en ik merkte meteen de effecten. Soms zijn het maar kleine
dingen, andere keren hele grote ‘toevalligheden’. Althans, zo noemen wij ze
vaak maar het universum laat niks aan het toeval over. Mijn leraar Robert
Bruggeman zegt het heel mooi.
Toeval… Toeval is God incognito. Als er gebeurtenissen samenvallen. Of
omstandigheden samenkomen. En we die niet verwachten. Dan noemen we dat: Toeval.
Het valt ons toe. Denken we… maar in werkelijkheid is deze samenkomst al lang
geleden afgesproken. Door de Goddelijke vonk in ons: De ziel
Misschien als je eens heel eerlijk bent voor jezelf weet je dat er dingen zijn
die je niet aangaat. Dat er gevoelens zijn die je onderdrukt, rationaliseert of
goedpraat. Misschien leef je wel een snel leven vol genot om maar niet de
onderliggende pijn te ervaren die naar boven komt op het moment dat het even
stil wordt en naar binnen keert. Vindt je het moeilijk om dit proces in je
eentje aan te gaan en sta je open om hierbij hulp te ontvangen? Ik begeleid je
graag in jou proces om de onderliggende stukken te helen zodat ook jij weer een
op je levenspad kunt gaan lopen. Stuur me een bericht en ik beantwoord je
vragen en vertel je graag meer!