Synchroniciteit als kompas van de ziel

Vandaag was voor mij zo’n dag waar alles ineens helemaal klopte. Waarbij de ene synchronistische gebeurtennis de andere opvolgde. Herhalende getallen die ineens weer overal voorbij komen, de juiste mensen die je ontmoet. Je pikt precies de juiste dingen op in gesprekken en je zintuigen staan op scherp. Je bent precies op de juiste plek. Alsof de puzzel van het leven ineens een stuk duidelijker wordt en de stukjes ineen vallen precies zoals het bedoelt is. Een gevoel van het herwinnen van je eigen kracht komt omhoog en je ziet alles ineens heel helder en duidelijk in. Alsof je even heel dicht bij de essentie van het leven staat.

Waar je eerst het gevoel had van je levenspad verwijderd te zijn, waar je je eerst richtingloos en stuurloos voelde zonder genoeg kracht om je pad te hervinden breek je ineens door een laag en bevindt je je ineens middenin de synchroniciteit die je verteld dat je juist zit. Toch weer die richting gevonden? Maar hoe en waarom? Wat zorgde ervoor dat ik het nu wel zie, voel en ervaar?

Vaak zit hem dit in het compleet ervaren en doorvoelen wat er in het nu en in je interne gevoelens speelt. En er dan er iets aan doen, actie ondernemen. Hoe negatief deze gevoelens en emoties die je ervaart ook zijn, ze hebben een functie en ze dienen als een grote pijl die naar de onderliggende issue in jezelf wijst. Onderliggende blokkades, patronen, limiterende overtuigingen en trauma’s willen hiermee opgemerkt en geheeld worden. Je bevindt je niet zomaar in situaties die dergelijke ‘negatieve’ gevoelens en de bijbehorende emoties in je systeem naar boven brengen.

Het systematisch onderdrukken van onze interne belevingswereld en gevoelens zorgt voor een snel en genot georiënteerd leven waarbij we niet de essentie van onszelf kunnen ervaren. Dit noemen we het ‘pijn en genot principe’. Van nature zijn we als mensen allemaal pijn ontwijkende en genot zoekende wezens. Ik bevond me alweer even een tijdje in dit pijn genot principe waarbij ik een intern opkomend stuk geen ruimte gaf en me hierdoor ontkoppelde van mijn essentie. Een diep geworteld gevoel wat ik niet aanging en wat de synchronie en de stroom van leven een blokkade opwierp. Dergelijke ‘pijnstukken’ of dit nou blokkades, negatieve patronen, overtuigingen of trauma’s zijn kun je maar voor een bepaalde tijd ontwijken. Hoe je het ook went of keert. Hoe vaak je het ook onder het tapijt probeert te vegen. Het blijft steeds in een verschillende gedaante of situatie terugkomen. Je kunt er niet omheen!

Het accepteren en aangaan van de les opent de stroom van het leven weer. Je accepteert de richting die je vanuit je ziel hebt gezet en je gaat het aan. Precies dit deed ik en ik merkte meteen de effecten. Soms zijn het maar kleine dingen, andere keren hele grote ‘toevalligheden’. Althans, zo noemen wij ze vaak maar het universum laat niks aan het toeval over. Mijn leraar Robert Bruggeman zegt het heel mooi.

Toeval… Toeval is God incognito. Als er gebeurtenissen samenvallen. Of omstandigheden samenkomen. En we die niet verwachten. Dan noemen we dat: Toeval. Het valt ons toe. Denken we… maar in werkelijkheid is deze samenkomst al lang geleden afgesproken. Door de Goddelijke vonk in ons: De ziel

Misschien als je eens heel eerlijk bent voor jezelf weet je dat er dingen zijn die je niet aangaat. Dat er gevoelens zijn die je onderdrukt, rationaliseert of goedpraat. Misschien leef je wel een snel leven vol genot om maar niet de onderliggende pijn te ervaren die naar boven komt op het moment dat het even stil wordt en naar binnen keert. Vindt je het moeilijk om dit proces in je eentje aan te gaan en sta je open om hierbij hulp te ontvangen? Ik begeleid je graag in jou proces om de onderliggende stukken te helen zodat ook jij weer een op je levenspad kunt gaan lopen. Stuur me een bericht en ik beantwoord je vragen en vertel je graag meer!