Ik realiseer me nu ik dat door mijn honger naar zelfontwikkeling, het alles willen begrijpen wat er in de buitenwereld gebeurd en vele andere ‘’serieuze’’ volwassen zaken de afgelopen jaren dit kind systematisch minder en minder ruimte heb gegeven.

Kinderen zijn enorm creatief, vaak vrolijk, ondeugend en maar zelden chagrijnig, gestrest of neergebogen onder een grote lijst met taken die ze van zichzelf moeten doen. Eerst deze taken doen en dan mag ik mezelf belonen, en vaak belonen we onszelf dan met een surrogaat voor creativiteit.

We kijken filmpjes van andere die creatieve dingen doen. We kijken naar andere op het net die uitdagende en spannende dingen opzoeken waar wij alleen van dromen maar het niet zelf ondernemen. En hierdoor is onze honger tijdelijk weer gesust. Beetje bij beetje doven we onze creatieve spark en hiermee verwaarlozen we de connectie met ons innerlijke kind.

Als ik nu terugkijk wanneer ik de laatste tijd mijn innerlijke kind de ruimte heb gegeven om te genieten van creatie en impulsiviteit zonder te streven naar een bepaald doel dan is dat zeker al meer dan enkele jaren geleden. En dat is best wel confronterend.

Ik merk dat mijn creatieve energie laag staat op dit moment en ik vroeg me af waarom. Het is tijd om wat ruimte en tijd vrij te maken voor wat ik echt wil! En dan vanuit mijn creatieve kind. Tijd om te tekenen, klussen, tuinieren en meer naar buiten in de natuur te gaan en even niet vooruit denken aan alles wat nog gedaan ‘moet’ worden. Niks ‘moet’ het MAG, en je mag ook best even een stap terug doen en je innerlijke kind de ruimte geven om te creëren en te spelen.

Misschien vind je de term innerlijk kind gek, of begrijp je niet wat ik er mee bedoel. Misschien kan je het dan wel voelen of ervaren. Schep wat ruimte en probeer weer wat van die fijne dingen waar je zo van geniete als kind.

Wat kan jij doen om jou innerlijke kind meer ruimte te geven? Laat het me weten in de comments!