Mijn vakantie is bijna afgelopen en ik voel dat er weer een versnelling mag worden ingezet. Dat is even schakelen, en een deel van mij houdt nog vast aan die heerlijke sluimerstand van totaal ‘zijn’ die ik in mijn reis naar Zweden en ook daarna hier thuis heb mogen ervaren.

 

De 3200km rijden in mijn kleine Suzuki Alto heeft me mijn liefde voor geest verruimende podcast opnieuw aangewakkerd. De doodstille ochtenden aan het meer met percolator koffie van het vuur en een ijskoude dip hebben me weer helemaal in het NU gebracht. De uren aan de waterkant met mijn vishengel hebben me laten ervaren dat ik vaak te lang doorga tot al mijn energie op is maar dat doorzettingsvermogen ook één van mijn kwaliteiten is.

 

Zweden heeft me verstilt, in balans gebracht, binnen en buiten laten zien dat alles helemaal goed is wat er ook gebeurt. En dat heb ik mee naar huis mogen nemen en daar geniet ik nu nog heerlijk van. De natuurlijke orde heeft mijn innerlijke orde goed gedaan. Deze balans hoop ik te behouden, ook nu ik van de natuurlijke orde weer in het veld van de orde van de dag stap